znalazły się dwie damy, które bardzo chciały zaskarbić

zaczęła mu się przyglądać. Zamknęła oczy, zamrugała i zrobiła krok w prawo, by spojrzeć na obraz pod innym kątem. Było w nim coś dziwnego, coś, czego wcześniej nie widziała. Chociaż... może po prostu o tym zapomniała? Nie potrafiła wytłumaczyć, jak to się stało, ale obraz wyglądał teraz inaczej. Próbowała sobie wmówić, że to tylko przywidzenie. Przecież musi to być ten sam obraz, który oglądała wcześniej i który wprawił ją w zachwyt, bo był piękniejszy niż wszystko, co dotąd widziała. Teraz jednak nie wywoływał tego samego uczucia. Nie przemawiał do niej, jego atmosfera nie poruszała w niej żadnej czułej struny. Dlaczego? Na czym polegała różnica? Tempera zdjęła obraz z haka i zbliżyła się do okna. Przez kilka chwil przyglądała się malowidłu, potem odwróciła je i obejrzała z drugiej strony. I wtedy, chociaż nie znalazła oczywistego dowodu, nabrała absolutnego przekonania, że obraz jest falsyfikatem! Tempera przeszła przez zdobioną łukiem bramę i zboczywszy http://www.anatomiapalpacyjna.com.pl/media/ nie będzie się zachwycać i wzdychać jak heroina romansu. Nie chciała słuchać niczego dobrego na temat mężczyzn. Cara wcale się nie przejęła jej spojrzeniem. - Co tak na mnie patrzycie? Wy macie problemy z facetami, ale to nie znaczy, że ja też je mam. Na razie wciąż szukam tego jedynego - rozmarzyła się Cara. - Jak ja - powiedziała Shey. Bo Tanner się nie liczy. Potrzebowała kogoś, kto kocha harleye. Choć, prawdę mówiąc, Tanner wyrażał się z uznaniem o jej motorze. No dobrze. Potrzebowała kogoś, kto potrafi czerpać radość z prostych przyjemności.

lekarstwo Johna na stole. - Sylwio, w razie czego, masz mój numer telefonu. - Nie będzie jej potrzebny - odparła Flic. - Jesteście wredne, słyszycie? - krzyknęła Chloe przez łzy. Matthew dotknął delikatnie ramienia teściowej. - Zadzwonisz? - spytał. Sprawdź bledszą niż dotąd przy czarnych włosach i grubych rzęsach, a jednak Imo wydawała się spokojna i nic poza bandażami na nadgarstkach nie wskazywało na udrękę, jaka doprowadziła ją przed kilkoma godzinami do takiego czynu. Flic podeszła do łóżka, odczekała chwilę, posłuchała, czy ktoś nie nadchodzi, w końcu szturchnęła siostrę w ramię. - Obudź się, Imo. Śpiąca poruszyła się i jęknęła cicho. - No! Obudź się - powtórzyła Flic, potrząsając chorą. Otworzyła oczy i zerknęła na nią z ukosa. - Czego? - Mam z tobą do pogadania. - Nie teraz. - Znów zamknęła oczy.