Jedyna nadzieja w tym, że perspektywa małżeństwa przeraziła markiza tak samo jak ją. Może już wyjechał do Europy albo w nieznane. Zamknęła oczy i nagle przyłapała się na tym, że powoli wodzi palcem po wargach. Zaklęła cicho i zerwała się na równe nogi. Nie poślubia się mężczyzny tylko dlatego, że umie całować. Wychodzi się za mąż, bo wybranek jest mądry, dobry, wyrozumiały i nie oczekuje, że żona będzie tylko haftować i urządzać proszone herbatki. Ona nie należała do takich kobiet. Sinclair wysiadł z faetonu i wszedł po marmurowych schodach do Fontaine House. Długo się zastanawiał, czy złożyć wizytę lordowi Stivetonowi, ale w końcu doszedł do wniosku, że Sin Grafton, którego wszyscy znali, zjawiłby się z jakimś wyjaśnieniem, dlaczego małżeństwo nie może dojść do skutku. O ile się orientował, hrabia, choć nudny i sztywny, nie był głupcem. Gdyby odzyskał rozsądek, oszczędziłby Sinclairowi poważnego kłopotu. Zeszłego wieczoru posunął się za daleko. Lady http://www.eckielce2017.pl - Victorio, to Roman. Z głębokiego fotela wstał niski, krępy mężczyzna. Wyglądał jak robotnik portowy albo marynarz. Straszliwa blizna biegnąca przez lewą stronę twarzy unosiła kącik jego ust w stałym ironicznym grymasie. Dwa palce lewej ręki były podkurczone. - Sądziłam, że jest pan lokajem. - Między innymi - powiedział, drapiąc się po głowie. - I szpiegiem - dodał Sinclair. - A raczej był nim do tej pory. - Sin! Co ty... - Jak się masz, Romanie? - Victoria wyciągnęła do niego dłoń.
zawdzięcza. Ciągnie go do niej, chciałby być z nią. Bardzo. A te zaskakujące wnioski wyciągnął dzięki niej. Znów czuła na sobie jego wzrok. Nawet nie musiała spoglądać w jego stronę. Po prostu Sprawdź walców po kolei, rozbrzmiały znajome tony. - Nie możesz cały czas ze mną zatańczyć. - Nikt mnie nie powstrzyma. Niedawno się pobraliśmy, pamiętasz? Poza rym rzuciłaś mi wyzwanie. - Wcale nie. - Powiedziałaś, że chcę cię poznać tylko pod tymi względami, które mnie interesują. - Nie... - W pewnym sensie miałaś rację, bo poznanie cię jest jednym z moich pragnień. Bądź więc łaskawa i opowiedz mi coś o sobie. - Nie lubię cię. Jego cichy śmiech przeszył ją aż po palce stóp.