an43 54 Cztery lata temu Davidowi i jego nowej żonie urodziło się dziecko. Milla była zdruzgotana wiadomością o tej ciąży i zaczęła zadręczać się myślami: czy będzie to chłopiec? Czy będą mieć syna? Wiedziała doskonale, że to obrzydliwe z jej strony, ale nie mogła znieść myśli, że David doczeka się nowego syna. Ku jej nieopisanej uldze urodziła się córka. A Milla wróciła do poszukiwań własnego dziecka. Trzy lata temu, podczas świąt Bożego Narodzenia, które spędzała u rodziców w Ohio, jej brat Ross szorstko pouczył ją, że czas już dać sobie spokój. Że jedno zdarzenie sprzed lat nie powinno rujnować jej całego życia, a przy okazji zatruwać każdego rodzinnego spotkania. Ku przerażeniu Milli jej siostra Julia nawet nie próbowała jej bronić; milczała, uciekając wzrokiem. Od tego czasu Milla pojawiała się u rodziców tylko wtedy, kiedy nie było tam rodzeństwa. Czuła się trochę samotna, ale nie była w stanie wybaczyć Rossowi jego bezduszności. Dwa lata temu po raz pierwszy usłyszała nazwisko „Diaz". Po http://www.fizjoterapia-bydgoszcz.pl - Musiałem - dodał, a ona zrozumiała. Strach był jego najwierniejszym sojusznikiem. To za sprawą strachu ludzie mówili mu rzeczy, których nie zdradziliby nikomu. Strach dawał mu przewagę już na początku. Strach był bronią sam w sobie. Ale by wywoływać ten strach, musiał być także gotów do działania. Brutalnego działania. - Ona ucieknie. - Może. Ale wtedy ją znajdę. A ona to wie. Dojechali do Wal-Martu. Milla została w samochodzie - włączony silnik i klimatyzacja, zamknięte drzwi - podczas gdy Diaz poszedł kupić potrzebne rzeczy Nie zajęło mu to nawet dziesięciu minut: najwyraźniej kasjerzy, ujrzawszy go, uznali, że „tego pana" należy obsłużyć bez kolejki. Dobrze, że przynajmniej zostawił kaburę
przywitanie, pomyślała Milla. - Halo, mówi Milla z biura Poszukiwaczy. Dostaliśmy telefon od was w piątek, około osiemnastej. Czy mógłby mi pan powiedzieć... - Przykro mi - przerwał jej mężczyzna. - To płatny automat. Nie mam czasu przyglądać się każdemu, kto go używa. Jakiś żartowniś? - Nie, ten telefon był istotny Chciałabym skontaktować się z tym Sprawdź dodatku strasznie bolała ją głowa. Na zewnątrz było ponad czterdzieści stopni; klimatyzacja w samochodzie działała nieźle, ale nie mogła powstrzymać bezlitosnych promieni słońca, które paliły an43 25 dłonie i ramiona. Widok zmasakrowanej twarzy Tiery Alverson - martwych niebieskich oczu czternastolatki patrzących nieruchomo w przestrzeń... Nie mogła się od niego uwolnić. Przyśni się jej zapewne straszliwy płacz Reginy Alverson, jej reakcja na wiadomość, że córka nie wróci już do domu. Zdarzało się, że Poszukiwacze wygrywali wyścig z czasem. Ale bywały i porażki. Jak ta. Ostatnią rzeczą, której potrzebowała teraz Milla, było