spojrzenie ślizga się po gładkich od brudu klapach paltota Podhoreckiego. Spływa po zanikających kantach spodni. Zatrzymuje się dopiero na postrzępionych i uwalanych błotem końcówkach nogawek. – Prześpisz zmartwychwstanie! Śmiech Adama podrywa spojrzenie gospodarza na wysokość twarzy, szczerzącej się tylko prawą połową. Lewa jest obwisła i martwa jak pobielona maska. – Idź w diabły z twoim zmartwychwstaniem – syczy. – Jeszcze jeden prorok domokrążca! – Głodnego nie nakarmisz? – I spragnionego nie napoję. 18/86 Chce zatrzasnąć drzwi, ale Podhorecki blokuje je brudnym kamaszem i naciera z furią plutonu jegrów. – Najpierw długi pozwracaj. – Gospodarz http://www.gabryjaczyk.com.pl/media/ nim moimi obawami co do przyjaźni z nieznajomym, który jest tylko adresem emailowym. A jeśli to jakiś sześciolatek albo sprośny staruch... chociaż nie wyraziłem się tak dosadnie. – A co Danny na to? – Powiedział: ona jest w porządku. A kiedy próbowałem mu wyjaśnić, że w tym właśnie rzecz, że w Internecie można się podać za kogokolwiek, zrobił taką dziwną minę. Zaintrygował mnie. Wtedy myślałem, że to tylko poza. Ale po wtorku zacząłem się zastanawiać. A jeśli się myliłem? A jeśli po prostu chłopak był pewien, że zna prawdę... Może spotkał się z tą osobą? – Dlaczego do diabła nie wspomniałeś nam o tym wcześniej? – To była tylko teoria! – zapewnił Mann. – O innych swoich teoriach nam powiedziałeś. – No Lava to co innego. Widziałem emaile! A o Melissie i jej ojcu powtórzyłem tylko, co słyszałem. Skąd miałem wiedzieć, że to plotka?
– Jesichin? Nie, nie znam. – Oczywiście. O Jesichinie mało kto wie, tylko niektórzy koneserzy sztuki, a i oni są przekonani, że już dawno umarł. Dlatego że Konon Pietrowicz to zupełny szaleniec, już szósty rok nie wychodzi z pawilonu numer trzy, a przedtem jeszcze dziesięć lat przesiedział w zwykłym domu wariatów, gdzie lekarze idioci, pragnąc przywrócić Jesichina do „normy”, nie dawali mu farb ani kredek. Sprawdź – Nie, dzisiaj nie ma. – A jutro? – Jutro też nie musisz iść, kochanie. Nie martw się o szkołę. Na razie jest zamknięta. Dziewczynka nie przestawała wpatrywać się w nią z przejęciem. – A inne dzieci idą do szkoły? – Twoi koledzy? Nie. – Sandy starała się ostrożnie dobierać słowa. – Oni też mają teraz wolne. – Jeszcze nie ma wakacji. – Ale już niedługo będą. – Mamo, jeszcze nie ma wakacji. – Becky... wiesz, że coś złego stało się w szkole, tak? Rozumiesz to? Becky kiwnęła głową. – To, co się stało, wszystkich w Bakersville zasmuciło. Ty też jesteś smutna, prawda?