usamodzielnić. Mogłam odejść. - Zostałaś ze względu na dzieci. - No tak. I widzę, do czego to je doprowadziło. - Nie mogłaś tego wiedzieć. - Nie mogłam? - wykrzyknęła z żalem. - Gare Novak powiedziała mi, że zabijała „takie jak ja", czyż nie o to jej właśnie chodziło? - Clare jest ciężko chora. Ma poważne zaburzenia. - Oczywiście - zgodziła sie Lizzie. - Ale czy nie bylo jasne od początku, że nasze dzieci prędzej czy później do-wiedzą się prawdy o ojcu, i nie pomogą tu żadne kłamstwa? - Może. Ale ty tylko chciałaś je chronić przed bólem, póki to było możliwe. - Myślę, że byłam okropnym tchórzem. Z ostatomi pytaniem poczekała, aż wyszli do holu i All-beury zaczął się żegnać. - Robin, czemu te nasze sprawy znalazły się w twoim komputerze? Chodzi mi o te, które przechwyciła Clare Novak. http://www.sparkel.pl - Nie podlizuj mi się. Pewnie chciałabyś wrócić do pracy. Teraz Maggie się zaśmiała, otarła ostatnią łzę. - Wcale ci się nie podlizuję, a do pracy wróciłabym bardzo chętnie, jeśli znajdzie się dla mnie miejsce. 135 Dixie udała, że się głęboko namyśla. - Nie wiem. Pewnie zapomniałaś wszystko, czego cię nauczyłam. Jak nosić ciężkie tace, żeby plecy nie zgięły ci się wpół. Jak poradzić sobie z błądzącą dłonią, nie obrażając przy tym właściciela tejże dłoni. Maggie rzuciła się ze śmiechem Dixie na szyję. - Nic nie zapomniałam.
się z nich ciche westchnienie. Chciała, żeby ją pocałował, i o niczym innym nie potrafiła myśleć, więc kiedy poczuła jego usta na swoich wargach, po prostu zamknęła oczy, dała się ponieść zmysłom. Oprzytomniała dopiero, kiedy Nikos ją puścił. Sprawdź czasu przynajmniej powinieneś zainteresować się, co u niego słychać, jak się czuje, jak sobie radzi. Tym bardziej że miał już swoje lata i mieszkał sam. - Buck Tanner był zdrowy jak koń i doskonale potrafił zadbać i o siebie, i o własne interesy. - Widać nie był taki zdrowy, skoro umarł. - Umarł na zawał. Nie pomógłbym mu, nawet gdybym był tutaj. - W ogóle cię nie obchodziło, co się z nim dzieje? - Maggie wydawało się to nieprawdopodobne. - Nie obudzisz we mnie wyrzutów sumienia, szkoda twojego czasu i energii. A teraz, jeśli pozwolisz - wskazał głową najbliższe drzwi po lewej. - Mam kilka rzeczy