nagle zapragnął udowodnić, że dorównuje ojcu. Słodki Jezu, jak długo jeszcze przyjdzie nam walczyć? Jeśli hordy najeźdźcy dotrą do wioski, ujrzymy okrucieństwa, jakich jeszcze nie widziały nasze oczy. Ojciec bywał srogi, by pokazać swoją siłę, lecz syn okaże się po wielekroć sroższy, bo musi ukryć swoją słabość. Wiatr zmienił kierunek, zaczął wiać w ich kierunku, zimny, przejmujący do szpiku kości. Rycerz podniósł wzrok, spojrzał w niebo. Tego dnia, zgodnie z zapowiedzią ojca Gregore'a, zmrok miał zapaść wcześniej, gdyż nadeszła Czarcia Pełnia. Zakonnik znakomicie znał się na astrologii oraz na uzdrawianiu, zaś na polu walki wykazywał się ogromnym męstwem, któremu wielu ludzi zawdzięczało życie. Doprawdy, RS 2 interesujący był to człowiek. Nauki pobierał w Rzymie, tam też został wyświęcony na kapłana, za ojca miał szkockiego górala, zresztą legata na dworze papieskim, a za matkę - jeśli wierzyć krążącym legendom - czarownicę. Przez cały ten dzień ojciec Gregore zachowywał się dziwnie, na przemian klął i mruczał coś pod nosem, zaś w tym momencie, gdy przyglądali się wojskom nieprzyjaciela i szacowali ich liczebność, zaczął http://www.spwitow.pl ludźmi. Od jak dawna ich znasz? Jessica nie odrywała wzroku od drogi. - Gareth pracuje dla mnie od dziesięciu lat. Stacey od kilku. - Bobby Munro - rzekł nagle. - Bobby? - powtórzyła z niedowierzaniem. - Czemu nie? - Ponieważ znam go doskonale i wiem, co o nim myśleć. Często do nas przychodzi, on naprawdę kocha Stacey. Świetny policjant. Równie dobrze mógłbyś podejrzewać Dużego Jima. Odpowiedziała jej cisza. - Nie, nie, nie zaprotestowała gwałtownie. - Jim to jeden z najlepszych ludzi, jakich znam. Bryan milczał dalej. - Słuchaj, możliwe, że Władcy pomaga ktoś obcy. To nie musi być żaden z moich przyjaciół - przekonywała.
wezwania, prawda? - I tak jak dotąd opiera mu się bardzo dzielnie. Do tej pory nie widziałam czegoś podobnego. To znaczy, widziałam raz. Bryan odchrząknął, zabrzmiało to dość sceptycznie. Jessica starała się nie zwracać na niego uwagi. - Gdzie Gareth? Sprawdź Dane zabił Sheilę. A ona, Kelsey, jak jakaś idiotka, nie chciała w to 350 uwierzyć. Był tak przekonujący. Chodził po klubach striptizowych, szukał podejrzanych osób. Podejrzewał Lathama. Oczywiście. Chciał, żeby morderstwa przypisano Lathamowi. Zmusiła się, żeby wstać. Spojrzała na łóżko, tam, gdzie zostawiła rano trzydziestkę ósemkę. Broń zniknęła. Chwyciła słuchawkę aparatu telefonicznego, który stał w sypialni. Szybko odłożyła ją jednak na tyle ostrożnie, na ile pozwalały jej drżące palce. Dane