że sam tego nie robię. - Przekręcił klucz w zamku i otworzył drzwi. Spojrzał na Kelsey. - Wejdź, w tym domu jesteś zawsze mile widziana. Nate wniósł do środka turystyczną lodówkę. Za nim weszła Cindy, zabierając z ganku torbę z żywnością. Larry też coś wniósł. Kelsey weszła ostatnia. Dane nie spuszczał z niej wzroku, zapraszającym gestem trzymając rękę na klamce otwartych drzwi. Zaczerwieniła się. Tak, w końcu przecież go oskarżyła. Przynajmniej o niepodzielenie się informacjami o Sheili. No i powiedziała coś, z czego wynikało, że chciałaby przeszukać jego dom. Teraz stał w drzwiach i zapraszał ją do środka. Weszła. - Nie wniesiesz któregoś z tych pakunków? - zapytał uprzejmie. Odwróciła się, piekły ją policzki. Wzięła torbę, a Dane podniósł dwie ostatnie. W kuchni Cindy wykładała już na stół wszystkie zakupy. Nate szukał wśród nich węgla drzewnego. http://www.tabletkinalysieniee.pl/media/ niedużej poczekalni. Bryan zamknął za nimi obite drzwi gabinetu, wiedząc, że nie będzie przez nie nic słychać. - Po jaką cholerę chcesz iść na cmentarz? - warknął ostro. Jacob odwrócił się ze zdumieniem. - Co? - Słyszałeś. Po co, kurwa, wybierasz się na cmentarz? Chłopakowi dosłownie opadła szczęka. - Nie ma pan prawa mówić do mnie w ten sposób. Powiem mamie. - Jazda, leć, poskarż się. Ale najpierw powiesz mi, co będziecie robić na cmentarzu. Poskutkowało. - Podobno do Nowego Orleanu ma przybyć ktoś... Jakiś najpotężniejszy wampir, czy coś w tym stylu. A wtedy dostaniemy
Gałęzie i ostre trawy ocierały się nieprzyjemnie o jej gołe nogi, a ponadto była pewna, że zaraz zaatakują ją wszystkie pełzające stworzenia, które żyją w tych chaszczach. Zapukała, przypominając sobie równocześnie, że nie boi się Andy'ego Lathama, że jest nieprzyjemny, Sprawdź intymnego. Była wściekła na Dane'a, choć rozum mówił jej, że nie ma powodu. Dane to dorosły mężczyzna bez zobowiązań. Może sobie chodzić do takich klubów i wkładać banknoty za majtki komu chce. Miała ochotę rozbić mu szklankę na głowie. - Widzę, że sobie radzisz, kochanie. Zobaczyła uśmiechniętą serdecznie kelnerkę. - Tak, dziękuję. Zauważyła, że inna kelnerka, obsługująca część sali, w której siedział Dane, podeszła już po raz drugi do jego stolika. Rozmawiał z nią. Wyjął coś z kieszeni i pokazał.